01 gru Zielone obligacje (cz. II) – przykładowy schemat emisji
Coraz więcej polskich spółek emituje zielone obligacje – wśród najnowszych przykładów po grupie Columbus Energy można wskazać emisję PKN Orlen, R.Power czy niedawną decyzję Famur o emisji zielonych obligacji.
W poprzednim wpisie opisaliśmy czym są zielone obligacje oraz jakie są najpopularniejsze standardy kwalifikacji zielonych obligacji, w tym projekt unijnej regulacji EU GBS.
Kontynuując temat w dzisiejszym artykule opiszemy regulacje stojące u podstaw emisji zielonych obligacji w Polsce oraz schemat takiej nietypowej emisji.
Kto może być emitentem i inwestorem zielonych obligacji
Zielone obligacje są emitowane przez instytucje finansowe, organizacje rządowe, samorządy, a także państwa.
Mogą je także emitować spółki, które określając cel pozyskiwanych środków, a tym samym zwiększając przejrzystość procesu emisji, będą budować swoją wiarygodność i dialog z inwestorami.
Inwestorem w zielone obligacje korporacyjne może być każdy – zarówno inwestorzy instytucjonalni (banki, fundusze), jak i inwestorzy prywatni.
Emitenci mogą ubiegać się także o notowanie ich obligacji na giełdach i w alternatywnych systemach obrotu. Niektóre z giełd na świecie mają nawet dedykowane zielonym obligacjom segmenty, np. LuxSE, Euronext czy LSE.
Polskie ramy prawne zielonych obligacji korporacyjnych
Polska nie posiada lokalnych norm, wytycznych czy definicji na potrzeby emisji zielonych obligacji – są to standardowe obligacje emitowane zasadniczo na bazie polskiej ustawy o obligacjach, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawie o ofercie publicznej itp.
Bazowo każda emisja obligacji może mieć określony cel emisyjny – jest to nieobowiązkowa część, która jednak w razie jej zastosowania wiąże emitenta w zakresie wydatkowania pozyskanych środków. Tym celem w temacie zielonych obligacji może być właśnie inwestycja w zielone projekty.
Przykładowy schemat emisji polskich zielonych obligacji
Elementy odróżniające zielone obligacje od standardowych obligacji korporacyjnych zależeć będą od przyjętego standardu, niemniej poniższy schemat przedstawia zasadnicze dodatkowe elementy, tj.:
- określenie „zielonego” celu emisji obligacji;
- publikację Ram Zielonych Obligacji;
- coroczne raportowanie o stosowaniu wybranego standardu, zestawienie środków alokowanych w portfolio projektów, wpływ inwestycji na środowisko;
- publikacja finalnego raportu podsumowującego emisję, projekty i wykorzystanie środków.
Podsumowanie
Obligacje ekologiczne mogą być jednym z lepszych instrumentów finansowania inwestycji związanych z technologiami niskoemisyjnymi, efektywnością energetyczną i oszczędnością zasobów, jak również zrównoważoną infrastrukturą transportową i infrastrukturą badawczą. Wprowadzenie nowego europejskiego standardu zielonych obligacji, dzięki porównywalności i weryfikowalności może dodatkowo zwiększyć atrakcyjność i wiarygodność zielonych obligacji.
Często emisja zielonych obligacji jest elementem misji i wartości emitenta, pozwalając na ich upowszechnienie i opowiedzenie własnej historii. Podmioty, które zaczynają budować własną historię zielonych obligacji już dziś niewątpliwie stają się pionierami i liderami rynku – i będą czerpać z tego korzyści w przyszłości.